ای روشن ترین آیه ی حضور خدا ، پاک ترین نمونه ی آفرینش ،
چشم های ما ناتوان از دیدن توست. گویی غیبت پرده ای است که بر چشم های ما کشیده اند
و هر از چند گاهی پرده از دیدگان آسمانیان و ملکوتیان برمی دارند تا خورشید را ببینند .
خوشا سعادت آن آسمانیان که تورا دیده اند .
ای موعود ای نور سینه مومنان!
حضورت را به روشنی حضور خورشید پشت ابر در می یابیم و
بر تیرگی دل خویش می نالیم و اسارتمان در بند جسم خاکی را اندوه می خوریم .
خوشا حضور تو ای مهدی عزیز. ای عزیز خدا.
آیا امروز به فردایی که سیمای تورا به چشم بنگریم خواهد رسید ؟
آیا آن روز که به جویبار رحمتت
درآییم و از چشمه های زلال تو سیراب شویم خواهد آمد ؟
خوشا زمینی که قدمگاه
توست !
کاش می دانستیم که کجا را برای ماندن برگزیده ای و قدم سعادت بر
کدام خاک می نهی ؟
ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست؟
